Z myślą o Powstańcach Wielkopolskich

Pomysł ufundowania medalionów powstał z myślą o uhonorowaniu wywodzących się z Ziemi Jarocińskiej wybitnych przywódców Powstania Wielkopolskiego - mówi starosta Stanisław Martuzalski. Przypadająca w tym roku 90. rocznica tego historycznego wydarzenia jest doskonałym momentem by dokonać dzieła – dodaje starosta. Poza medalionami powiat zaplanował także wykonanie Wielkopolskich Krzyży Powstańczych, którymi oznaczone zostaną groby powstańców. Medalion generała Taczaka zawiśnie na murach Szkoły Podstawowej w Mieszkowie, natomiast sylwetka majora Gorzeńskiego - na jego grobie we Lgowie. Zarówno krzyże, jak i medaliony wykonane zostaną z żywicy poliestrowej i będą stanowić imitację brązu – informuje Piotr Mastalerz. W ramach uzgodnień ustalono, że prace mają zakończyć się w drugiej połowie października. Na wykonanie zadania w budżecie powiatu zabezpieczono 10 tys. zł.

Piotr Mastalerz urodził się w 1979 roku w Łodzi, po studiach na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu zamieszkał w stolicy Wielkopolski. Obecnie pracuje ze studentami prowadząc warsztat ceramiczny na ASP w Poznaniu. Piotr Mastalerz jest autorem wielu prac, m.in. rzeźby „Białej damy” znajdującej się w parku w Uniejowie.

Zbigniew Ostroróg- Gorzeński: urodził się 15 lutego 1886 roku we Lgowie k. Żerkowa. Wspomagał działaczy polskich organizacji społeczno - gospodarczych w powiecie jarocińskim. 29 listopada 1918 roku objął dowództwo nad utworzonym oddziałem polskim w Jarocinie. Był honorowym członkiem Jedności. Wysłał jarocińskie oddziały na wszystkie fronty powstania. 7 stycznia 1919 roku został mianowany dowódcą VI Okręgu Wojskowego z siedzibą w Jarocinie . W 1920 roku Rada Miejska w Jarocinie nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta. Był inicjatorem budowy pomnika powstańców w Jarocinie, komendantem Towarzystwa Powstańców, honorowym członkiem Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Jarocinie oraz działał w Wielkopolskim Towarzystwie Łowieckim. Zmarł 12 czerwca 1926 roku w Tarcach.

Stanisław Taczak – urodził się 8 kwietnia 1887 roku w Mieszkowie. W 1893 roku ukończył gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, w 1897 roku uzyskał dyplom inżyniera na akademii górniczej we Freibergu. Odbył obowiązkową służbę w armii niemieckiej w 1915 r., został kapitanem rezerwy. W listopadzie 1918 roku porzucił armię niemiecką i został oficerem Wojska Polskiego, zajmował się organizowaniem polskiego głównego sztabu generalnego. Po wybuchu powstania wielkopolskiego, 27 grudnia 1918 roku został jego głównodowodzącym, zorganizował sztab dowództwa głównego powstania. W 1920 roku walczył na froncie wschodnim. W 1930 roku przeszedł do rezerwy i działał w Poznaniu jako Prezes Związku Weteranów Powstań Narodowych. Uczestniczył w Zjeździe związku Powstańców, pełnił funkcję przewodniczącego Okręgowego Związku Straży Pożarnej w Poznaniu, odbierał defiladę jarocińskich strażaków w Jarocinie. W latach 1939-1939 jako przewodniczący Towarzystwa dla badań nad Historią Powstania Wielkopolskiego rozpoczął zbieranie materiałów do opracowania dziejów powstania. We wrześniu 1939 roku walczył w Armii „Poznań”, po kampanii wrześniowej przebywał w obozach jenieckich. W 1946 roku powrócił do kraju. Zmarł 2 marca 1960 roku w Malborku.

Oprac. na podstawie książki Jana Jajora „Jarocińscy Powstańcy Wielkopolscy”